BETON

Betonowe elementy do wykonywania nawierzchni brukowanych, dostępne na rynku w bardzo bogatym asortymencie, dają niemal nieograniczone możliwości aranżacyjne w projektowaniu ścieżek, podjazdów, placów, chodników, tarasów czy parkingów. Wśród nich są przede wszystkim kostki i płyty brukowe, płyty tarasowe, stopnie schodowe oraz wiele elementów uzupełniających, takich jak krawężniki, palisady czy obrzeża.
Produkcja betonowych elementów odbywa się z zastosowaniem nowoczesnej metody wibroprasowania. Beton jest uniwersalnym tworzywem, pozwalającym na wytwarzanie produktów o niemal dowolnych kształtach. Sterowane komputerowo dozowanie mieszanki gwarantuje uzyskanie powtarzalności wymaganych parametrów i osiągnięcie wysokiej klasy wyrobów.
Obecnie na tarasach, ścieżkach, chodnikach, placach i podjazdach coraz częściej wykorzystuje się elementy szlachetne o fakturach uzyskiwanych w technologii betonu architektonicznego i powierzchni poddawanej specjalnej obróbce w procesie produkcji.

KLINKIER

Bruk klinkierowy jest bardzo wytrzymały na obciążenia, dlatego wykorzystuje się go nie tylko do układania ścieżek, chodników, lecz także podjazdów, placów oraz innych nawierzchni przeznaczonych dla ruchu pieszego i kołowego. 
Elementy klinkierowe przeważnie mają licowane jedną lub dwie powierzchnie, ale obecnie technologie produkcji umożliwiają też otrzymanie aż pięciu (dwie płaskie, dwie główki i jedna wozówka). Pozwala to układać je np. na płasko, na sztorc czy z widoczną wozówką lub mieszając wybrane opcje, a także użyć do wykonania np. obrzeży, krawężników, schodów, murków i innych elementów małej architektury. 
Klinkier powstaje z gliny i czystego płukanego piasku, bez żadnych sztucznych dodatków, domieszek i barwników, a wytwarzane z niego elementy brukowe mają jednorodną, szkliwioną powierzchnię o porowatej strukturze. Produkuje się je zazwyczaj w technologiach ręcznego formowania lub ekstrudowania, a elementy wypala w temperaturze powyżej 1100°C.

GRES

Do wykonywania nawierzchni np. podjazdów coraz częściej wykorzystuje się też płyty z gresu porcelanowego o wymiarach m.in. 60 x 60 lub 45 x 90 cm. Choć ich grubość wynosi tylko 3 cm, wytrzymują nacisk do 3,5 t. Powstają ze szlachetnej kamionki prasowanej i wypalanej w bardzo wysokich temperaturach. Są trwałe, mrozoodporne, nie chłoną wody (nasiąkliwość do 0,5%) i nie są śliskie. Ich powierzchnia nie pęka, nie ściera się ani nie blednie wraz z upływem czasu, a także – podobnie jak klinkier – nie jest wrażliwa na wnikanie zabrudzeń, działanie oleju, smaru, a nawet silnych chemikaliów. Płyty z gresu porcelanowego przypominają kamień i drewno, a produkowane są w różnych odcieniach szarości (od bardzo jasnej do bazaltowej) i beżu.

Kamienne kostki brukowe zazwyczaj oferowane są jako łupane lub cięte. Pierwsze mają nierówne powierzchnie i nieco różnią się wymiarami, co sprawia, że układanie nawierzchni jest bardziej skomplikowane i pracochłonne. Ponieważ uzyskanie identycznych łupanych kostek jest trudne, dopuszcza się odchylenia wymiarów w granicach ok. 2 cm. Kostki cięte mają natomiast równe powierzchnie oraz grubość najczęściej 6 i 8 cm. Oferowane są w wymiarach np. 10 x 10, 20 x 10 lub 28 x 14 cm. 
Na nawierzchnię np. ścieżki w ogrodzie można też zastosować naturalny kamień polny, który tworzy popularne „kocie łby”. 
Nasiąkliwość kamienia naturalnego wykorzystywanego na nawierzchnie nie powinna przekraczać 3% i materiał ten powinien być odporny na ścieranie oraz działanie czynników atmosferycznych. Najtrwalsze i mrozoodporne nawierzchnie powstają zatem z granitu, bazaltu, sjenitu i serpentynitu. Mniej trwałe, bo podatne na ścieranie i uszkodzenia, są elementy z piaskowca, a najmniej – z miękkiego i bardziej nasiąkliwego wapienia.
Faktura elementów z kamienia naturalnego w dużym stopniu zależy od jego obróbki, np. poprzez groszkowanie, grotowanie, łupanie, piaskowanie, piłowanie, płomieniowanie, polerowanie lub szlifowanie. Kostki i płyty nie mogą być śliskie, dlatego powinny być szorstkie, najlepiej o powierzchni surowej łupanej (kostka), groszkowanej, piaskowanej lub płomieniowanej. Kolory kostek i płyt zależą od rodzaju kamienia i jego pochodzenia.

DREWNO

Z odpowiednio zaimpregnowanego drewna w postaci kostek, wałków czy plastrów można wykonać atrakcyjną i stosunkowo trwałą nawierzchnię, która sprawdzi się zwłaszcza w ogrodach i parkach. Kostki drewniane (zwane brukiem) zazwyczaj mają wymiary 10 x 10 cm i grubość 5, 6 lub 8 cm, i wykonane są z twardego drewna (dębu, buku lub akacji) odpornego na warunki atmosferyczne, najlepiej impregnowanego metodą ciśnieniowo-próżniową. Układa się je podobnie jak inne kostki brukowe, a spoiny wypełnia piaskiem. Taka nawierzchnia sprawdzi się na ścieżkach, tarasach, alejkach, a nawet podjazdach. Można ją również wykonać z wałków drewnianych, tzw. okrąglaków, o średnicy 8–22 cm i wysokości 5–10 cm. Standardowo mają one korę, ale producenci wykonują na życzenie korowanie ze szlifowaniem, impregnację zanurzeniową (bezbarwną), malowanie lub lakierowanie. 
Dostępne są też bruki z impregnowanych okrągłych wałków o średnicy 8, 10 lub 12 cm, z fazowaną górną krawędzią. Do układania nawierzchni ścieżek można też wykorzystać bruk z impregnowanych krążków drewnianych (o średnicy 5–12 cm i grubości 3 cm) ułożonych na gotowo i przymocowanych do siatki z PVC o wymiarach 80 x 40 cm. Ciekawą nawierzchnię można ułożyć z pozyskanych z grubych pni lub konarów drzew plastrów o średnicy 30–40 cm i grubości 20 cm. Wbija się je w utwardzoną ziemię za pomocą gumowego młotka, a przestrzenie między nimi dokładnie obsypuje żwirem.

NAWIERZCHNIE EKOLOGICZNE I INFORMACYJNE

Ekologiczną, biologicznie czynną nawierzchnię można ułożyć z typowych kostek lub płyt z różnych materiałów, łącząc je w odpowiednich proporcjach z fragmentami przepuszczającymi wodę, wysypanymi piaskiem, żwirem, grysem bądź obsianymi trawą. Można też wykorzystać kostki, płyty betonowe lub cegły klinkierowe, wykonane z tzw. dystansami, zamkami bądź o specjalnie wyprofilowanych krótszych bokach, które pozwalają na odprowadzenie znacznie większej ilości wody np. z parkingu czy placu miejskiego. Popularne są także ażurowe betonowe płyty o geometrycznych kształtach lub przypominające kamienne płytki bądź otoczaki.
Niektórzy producenci wytwarzają elementy przeznaczone do oznaczania w nawierzchni miejsc zagrożenia czy wytyczania kierunku. Mogą to być płytki betonowe lub cegły klinkierowe z uwypukleniami (okrągłymi lub podłużnymi wypustkami) zwiększające bezpieczeństwo przy przejściach dla pieszych, np. na peronach lub przystankach tramwajowych bądź autobusowych. Dostępne są również tzw. elementy kierunkowe z podłużnymi rowkami, którymi oznacza się np. początek ciągu schodów, oddziela chodnik od ścieżki rowerowej lub układa wzdłuż chodnika na dużej, otwartej przestrzeni publicznej. 
Specjalnie ukształtowana, wypukła lub wklęsła powierzchnia płyt jest łatwa do identyfikacji za pomocą laski i pomaga osobom niewidomym i niedowidzącym w poruszaniu się. 

Wiertarka i wiertarko-wkrętarka

Wiertarka to podstawa w skrzynce z narzędziami każdego fachowca. Umożliwia wiercenie otworów w różnych powierzchniach, w zależności od zastosowanego wiertła. Pytaniem, które zadaje sobie wiele osób, jest: czy kupić osobno wiertarkę i wkrętarkę czy może postawić na wiertarko-wkrętarkę. To oczywiście zależy, ponieważ każde z tych urządzeń ma swoje wady i zalety. Dla fachowca wiercącego w metalu czy betonie, solidna wiertarka sprawdzi się lepiej. Osobno warto dokupić uniwersalną wiertarko-wkrętarkę.
Przebierając wśród wielu modeli, dobrze jest postawić na wiertarkę z udarem. Mechanizm udarowy pozwala na sprawniejsze wiercenie zwłaszcza w twardych materiałach. Do betonu, cegieł i kamienia zaleca się wybór udaru pneumatycznego nad mechanicznym. Warto zwrócić również uwagę na systemy mocowania SDS, które umożliwiają łatwą wymianę wierteł.

Młotowiertarka

Pracując ze szczególnie opornymi materiałami, czasem nawet wiertarka udarowa wymaga wsparcia. Wtedy pomocna okazuje się młotowiertarka, czyli urządzenie łączące funkcję wiercenia z kuciem. W urządzeniu zastosowany jest wydajny udar pneumatyczny wykonujący ruchy posuwisto-zwrotne.
Przy jej wyborze należy zwrócić uwagę na energię udaru – do profesjonalnego użytku powinna ona znajdować się w graniach 5-10 J. Oprócz tego ważna jest prędkość obrotowa urządzenia, którą dobiera się w zależności od przeznaczenia danego sprzętu. 
Podobnie jak w przypadku wiertarek, tu również warto zwrócić uwagę na uchwyty SDS. Obecnie dostępne sprzęty mają uchwyty SDS-Plus oraz SDS-Max. Ten drugi nadaje się do cięższych prac, dlatego wzmocniony jest tu nie tylko uchwyt, ale i cała konstrukcja.

Pilarka tarczowa

To popularne narzędzie do cięcia różnych materiałów, zarówno drewna, jak i metalu czy tworzyw sztucznych. Wyróżnia się pilarki ręczne oraz stołowe. Te drugie to sprzęt stacjonarny, stosowany głównie w warsztatach. Na budowie sprawdzą się natomiast pilarki ręczne z tarczami o średnicach 130-250 mm lub większych.
Podczas pracy z pilarką ważna jest precyzyjna linia cięcia. Niektóre modele wyposażone są w duży zakres regulacji, np. pracę pod dużym kątem, a także laser ułatwiający proste przecinanie powierzchni. Jeśli mowa o cięciu, zwróć również uwagę na bezpieczeństwo. Taki sprzęt zawsze musi być wyposażony w osłonę tarczy oraz hamulec.

Wyrzynarka

Wyrzynarka to precyzyjne urządzenie tnące, które sprawdza się zwłaszcza w pracach wykończeniowych czy przygotowywaniu mebli pod wymiar. Najczęściej wykorzystywana jest to cięcia drewna, ale również miękkiego metalu czy ceramiki.
Oprócz akumulatorowych i stacjonarnych dostępne są również wyrzynarki pneumatyczne oraz wahadłowe. Wybierając idealny model, zastanów się najpierw, jakie materiały zamierzasz ciąć, a następnie dostosuj do tego moc – im większa, tym więcej możliwości w użytkowaniu.
W przypadku wyrzynarek bardzo ważny jest komfort pracy, a co za tym idzie, ergonomia urządzenia. Najczęstsze problemy pojawiające się podczas użytkowania wyrzynarki, to krzywe i nieregularne cięcie. Dlatego należy pamiętać o wygodnej konstrukcji i dobrym chwycie. Ponadto dobrze, jeśli sprzęt jest wyposażony w takie funkcje, jak: cięcie skośne (do prac przy kątach), łatwa wymiana ostrza oraz kontrola głębokości cięcia.

Szlifierka kątowa

Przed zakupem zastanów się nad rozmiarem sprzętu. Najczęściej dostępne są szlifierki przeznaczone do tarcz w rozmiarach 115, 125, 150, 180 i 230 mm. Najpopularniejsze, ze względu na większą precyzyjność, są pierwsze dwa rodzaje – 115 i 125 mm. Pamiętaj, że jeśli urządzenie będzie używane często i do przecinania grubych elementów, lepiej będzie postawić na większe tarcze.
Jeśli chodzi o regulację prędkości obrotów, ten parametr sprawdzi się raczej w przypadku dużej różnorodności prac. Jeśli na co dzień tniesz podobne materiały, funkcja ta będzie zbędna. Ogółem rzecz biorąc, prosta, ale solidnie wykonana szlifierka kątowa o mocy dopasowanej do docelowych prac będzie najlepszym rozwiązaniem.